BOŞANMA ZİYNET ALACAĞI YARGITAY KARARI

T.C. 

Yargıtay 

2. Hukuk Dairesi 

E: 2016/20756 K: 2018/8688 K.T.: 05.07.2018 

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi 

DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı 

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ile tedbir nafakası miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise; ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 

1-Davacı kadının temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede; 

a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 

b)Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının ağır kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmişse de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı erkeğin manevi anlamda bağımsız konut temin etmediği, annesinin evliliğe müdahalesine, eşine tükürmesine ve bağırıp kızmasına, hakaret etmesine sessiz kaldığı, eşi hakkında üçüncü kişiye “Cehenneme kadar yolu var” dediği; davacı kadının ise birlik görevlerini ihmal ettiği, eşine soğuk ve ilgisiz kaldığı, cinsel ilişkiden kaçındığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya neden olan olaylarda davacı kadına oranla davalı erkeğin daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken, davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir. 

c)Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davalı erkek ağır kusurlu olup, bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Kadın boşanma sonucu en azından eşinin maddi desteğinden yoksun kalmıştır. Kadın yararına TMK m. 174/1-2 koşulları oluşmuştur. Tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusurların ağırlığı ve hakkaniyet ilkesi çerçevesinde kadın yararına maddi ve manevi tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir. 

2-Davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; 

Davacı kadın, dava dilekçesinde ziynet eşyalarının erkek tarafında alınarak bankada kendisine ait kasaya konulduğunu, ziynetlerin iade edilmediğini belirterek aynen iadesini, bu mümkün olmazsa bedellerinin ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece “Davacının ziynet eşyası davasının kısmen kabulüyle, 1 adet 22 ayar ortalama 130 gr trabzon seti, 11 adet 22 ayar her biri ortalama 25 gr burma bilezik, 1 adet 22 ayar 25 gr düz bilezik, 2 adet 14 ayar her biri 4 gr yüzük ve 1 adet 14 ayar 50 gr fantezi setin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bunun mümkün olmaması halinde 1 adet 22 ayar ortalama 130 gr trabzon seti bedeli olarak 13.650,00 TL, 11 adet 22 ayar her biri ortalama 25 gr burma bilezik bedeli olarak 23.375,00 TL, 1 adet 22 ayar 25 gr düz bilezik bedeli olarak 2.125,25 TL, 2 adet 14 ayar her biri 4 gr yüzük bedeli olarak 498 TL ve 1 adet 14 ayar 50 gr fantezi seti bedeli olarak 3.862,50 TL olmak üzere toplam 43.510, 50 TL’nin 700 TL’si faizsiz 42.810,50 TL ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiliyle davacıya verilmesine” hükmedilmiştir. Tüm dosya kapsamı ve özellikle davacı kadının annesinin, bankadaki kasada bulunan ziynetlerin kadına mehir olarak verilen 6 adet burma bilezik ve … setinden ibaret olduğuna dair beyanı dikkate alındığında 6 adet burma bilezik ve 1 adet Trabzon setinin davalı erkekte kaldığı ispatlanmış olup, talep edilen diğer takıların erkek tarafından kasada muhafaza edildiği hususu ispatlanamamıştır. Hal böyleyken, davacı kadının ziynet alacağı davasının ispatlanan 6 adet burma bilezik ve 1 adet … seti yönünden kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. 

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1/b, 1/c ve 2 bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.07.2018(Prş.)